Alleen

Alweer een dag, voorbij? niet waar!
of is het toch zo, ik vind een haar
van wie geen idee, ik loop hier ook maar alleen
zo trap je in een glas, heb je pijn aan je teen
pijn vergankelijk als staal
niet normaal
wel banaal
waar is iedereen? waar zijn ze allemaal?
wederom ben ik alleen, alleen met mijn shawl
het bos kleurt zwart, de nacht nadert snel
ik wil zo graag naar huis, dus ik bel
maar niemand neemt op, iedereen laat mij koud
nu ben ik nog jong, straks ben ik al oud
weer alleen ik doe zo mijn best
om het anders te laten zijn dan kerst
ik ben alleen zo anders dan de rest
How are you? vraagt een verdwaalde Rus
donder ff op antwoord de geirriteerde mus
ook hij, slechts een dier, heeft zorgen in ze kop
en ze blijven maar komen, houdt nimmer op
kon hij ze maar vergeten zoals een bierdop
hij of zij, het antwoord is de vraag
het lijkt misschien zo maar is niet vaag
interpunctie is niet bepaald mijn sterkste kant
want ofzo ik zal het zo maar heej niet aan het strand
overal is nergens of wel niet waar
ik wil een boot om weg te varen, 1,2,3, het is klaar
maar illusies beginnen grotere vormen aan te nemen
ik kan het niet aan en neem met mn rolstoel de benen
ingepaard of afgetaard, het is maar van welke kant je het interpreteerd
je kan er lang over denken maar ik denk dat het je niets interesseerd
het kompas lijkt niet te werken, want noord en zuid lijken niet te bestaan
ik loop niet op de aarde maar op een misvormde banaan
verdwaald in een maaiveld loop ik rond en rond
en kom telkens maar weer terug op de plek waar ik ooit stond
vergeten en vergeten door alles en iedereen
op deze nare wereld voel ik me zo anders en alleen