Zo Is Het Nou Eens Niet

't Zijn wonderlijke tijden
Wij moeten ons verblijden
Wij hebben hier in Nederland een menselijk bestaan
De welvaartsbronnen vloeien
De biefstukkoeien loeien
En uit hun volle doedelzak komt taptemelk vandaan
We zien eruit als plaatjes
In nieuwe C & A-tjes
We hebben wasmachines, televisie en nog meer
De rijkdom laat een veertje
En wij zijn ook het heertje
Zo is het nou dan heel toevallig ook er 's een keer

Toch zijn we niet gelukkig
Maar narrig, nijdig, nukkig
We voelen ons bedrogen
Want als ze 't loon verhogen
Is over veertien dagen
Het vlees weer opgeslagen
We hebben nieuwe flatjes
Of leuke kitchenetjes
Met buren die je storen
Want alles kun je horen

Je hebt met zeven kind'ren
Die je geregeld hind'ren
Drie kamers om te wonen
En moet je je verschonen
Dan maakt er een je broek zoek
Dan stem je op Boer Koekoek
Je hoort van welvaart praten
Maar dat je langs de straten
Nog iemand lachen ziet
Zo is het nou eens niet
Zo is het nou eens niet

't Is al weer lang geleden
Wat waren wij tevreden
Dat Neerland zou herrijzen, want we waren weer bevrijd
We kochten nieuwe spullen
En zaten fijn te smullen
Van wittebrood met boter; jonge jonge, wat een tijd
We zaten te genieten
En nooit meer suikerbieten
Daar waren we het over eens; en ook geen oorlog meer
Voortaan in vrede leven
Vergeten en vergeven
Zo was het toen dan heel toevallig ook er 's een keer

Wij zijn het al vergeten
De jeugd kan het niet weten
Die speelt weer Ivanhoetje
James Bond... en knokken moet je
De ouders zelf genieten
Van al dat cowboyschieten
De vrede is op aarde
Alweer gedaald in waarde

Men praat met veel pretentie
Over co-existentie
Maar heeft slechts een verlangen
Elkaar een vlieg afvangen
En Luns zegt langs zijn neus weg
De EEG komt heus, zeg
We zullen het wel rooien
't Kan vriezen en 't kan dooien
En weer van alle kanten
Artik'len in de kranten
Om anderen te tarten
Want dat je in de harten
Al echte vrede ziet
Zo is het nog lang niet
Zo is het nog lang niet

De dure brommers knallen
Op straat bij honderdtallen
We kunnen ze betalen; zij het desnoods op termijn
Wie niet zo'n ding wil kopen
En nog op straat gaat lopen
En op een zebra oversteekt, zal spoedig wijlen zijn
Pa koopt een weekendsleetje
Hij sleutelt zelf een beetje
En gaat met moe op picnic in het mooie lenteweer
En blijft ie staan in Breuk'len
Dat mag de pret niet kreuk'len
Zo is het nou dan heel toevallig ook er 's een keer

De staat verzorgt ons keurig
Toch zijn we sikkeneurig
En zitten uit te kienen
Wat Zwolsman zal verdienen

En alle dagen vlees thuis
En opa in het Dreeshuis
We werken maar vijf dagen
En toch maar altijd klagen
En weer wat nieuws verlangen
En op ons bankstel hangen
Als halve dooie lijken
Om naar tv te kijken
En alsmaar kritiseren
Dat ze weer niks presteren
En ons niet amuseren
Het is weer pet met peren
Want pa wil altijd voetbal
Maar ma, die vindt het goed al
Want Zwiebeltje komt heden
Maar is er een tevreden
Met wat het leven biedt
Zo is het nou eens net
Zo is het nou eens net